بتن توانمند

بتن توانمند

با تغییر دادن در ساختار بتن ساده به منظور حفظ قابلیت های بتن در تمام طول عمر سازه، بتن توانمند ساخته می شود.

بتن

بتن یک ماده ی ساختمانی است که از ترکیب آب، سیمان (سیمان پرتلند) و سنگدانه (شن و ماسه) با طرح اختلاط معین و مشخص تشکیل می شود.

سیمان پرتلند

نقش سیمان در ترکیب بتن، مخلوط شدن با آب و ایجاد چسبندگی ما بین سنگدانه و ماسه می باشد.

انواع بتن

بتن ها با توجه به سه فاکتور مقاومت، مواد افزودنی و کارایی به انواع زیر تقسیم می شوند.

– بتن با مقاومت عادی

– بتن ساده

– بتن مسلح

– بتن پیش تنیده

– بتن پیش ساخته

– بتن سبک

– بتن با وزن مخصوص زیاد

– بتن هوادار یا هوازایی شده

– بتن پلیمری

– بتن پر مقاومت

– بتن خود تراکم

– بتن پاششی یا شاتکریت

یکی از مشکلات اصلی بتن، کاهش قابلیت های بتن در طول عمر آن است که در بتن توانمند سعی بر این است که این نقص برطرف گردد.

این بتن با هدف کارایی بیشتر و حفظ قابلیت خود در طول عمر سازه ساخته می شود که تفاوت آن در مراحل ساخت نسبت به بتن معمولی در موارد زیر می باشد:

1- افزایش مقاومت خمیر سیمان در بتن توانمند: برای افزایش مقاومت خمیر سیمان از دو راهکار زیر استفاده می شود:

الف) در ساختار بتن به این نتیجه رسیده اند که میزان تخلخل بتن با مقاومت خمیر سیمان رابطه ی معکوس دارد، در نتیجه برای افزایش مقاومت خمیر سیمان میزان تخلخل بتن را کم می کنند.

ب) کاهش نسبت آب به سیمان موجب افزایش مقاومت خمیر سیمان می گردد، البته می بایست در نظر داشت که این کاهش موجب عدم مخلوط شدن ترکیبات بتن نگردد.

2- افزایش مقاومت ناحیه انتقال (ITZ) در بتن توانمند:

ناحیه انتقال (ITZ) در بتن، ناحیه ای ضعیفی است که عموما ترک هایی که در اثر خشک شرگی ناشی از جمع شدگی هستند در این ناحیه می باشند که برای افزایش مقاومت خمیر سیمان می بایست در نوع و میزان افزودنی که به بتن اضافه می گردد دقت شود.

3-افزایش مقاومت سنگدانه ها در بتن توانمند:

سنگدانه های مصرفی در بتن توانمند می بایست از مقاومت بالایی برخوردار باشند در نتیجه برای داشتن بتن توانمند با مقاومت بالا از سنگدانه ها با ویژگی های زیر استفاده می شود:

– سنگدانه ها نسبتا تخلخل کمی داشته باشند.

– از سنگ هایی با متوسط اندازه ی کوچک تر استفاده شود.

– هوازدگی سنگ های مورد استفاده کم باشد

– تمام صفحات کلیواژی سنگدانه های مصرفی قوی باشند.

استفاده از این نوع بتن نیز مانند هر مصالح دیگری معایب و مزایای خود را دارد که معایب آن نسبت به بتن معمولی بسیار کمتر و مزایای آن بسیار بیشتر می باشد.

مزایا

– این نوع بتن از دوام و کارایی بالایی برخوردار است.

– عموما بتن ریزی در مکان هایی که تعداد میلگردها بالا است به سختی انجام می شود ولی بتن ریزی با بتن توانمند در هر مکان با هر تعداد میلگرد به راحتی انجام می شود.

– این نوع بتن قابلیت استفاده در هوای بسیار سرد و گرم را دارد.

– مقاومت این بتن در مراحل اولیه و نهایی بسیار بالا می باشد.

– مدول الاستیسیته این بتن نسبت به بتن معمولی بالاتر است.

– با استفاده از این نوع بتن بدون استفاده از ویبراتور سطحی می توان سطوحی یکنواخت و متراکم را ایجاد نمود.

– بتن توانمند از پمپاژ بالایی برخوردار است.

معایب

– اختلاط بتن توانمند بسیار هزینه بر است.

– اختلاط بتن توانمند کاری تخصصی می باشد که می بایست به صورت دقیق و مشخص انجام شود.

– این نوع بتن نیاز به قالب بندی آب بندی شده دارد.